Veldmedewerker Kees aan het woord
"Ik wil het volgend jaar weer doen" "Het werk is goed bevallen en ik raad het iedereen aan, ook als je geen ervaring hebt in de ecologie!"
Veldmedewerker Kees aan het woord
Kees Oostindie had altijd een passie voor koken, maar na zijn pensioen besloot hij een andere richting in te slaan. Hij wilde iets doen dat niets te maken had met zijn achtergrond als kok. Tijdens zijn zoektocht naar een nieuwe uitdaging stuitte hij op een baan als vleermuisonderzoeker.
Hoewel hij altijd respect had voor de natuur, wat onder andere bleek uit zijn keuze om biologisch te koken in de horeca, had hij nauwelijks kennis van dieren. “Ik vond vleermuizen fascinerende beesten, maar wist er eigenlijk niks van. Toch besloot ik te solliciteren,” zegt Kees.
Werken in de avond
De mogelijkheid om ’s avonds te werken sprak Kees ook aan. Daarnaast keek hij ernaar uit om weer sociale contacten op te doen, vooral met jonge mensen. Dit had hij gemist sinds hij gestopt was met zijn horecazaak, waar hij veel met studenten had gewerkt. Het kennistekort werd snel weggewerkt door het opleidingstraject, waarbij hij vooral veel leerde tijdens de praktijkcursus.
Soms saai vaak spannend
Zijn eerste ervaringen in het veld als vleermuisonderzoeker waren zowel spannend als soms teleurstellend. “Soms is het bloedje saai,” geeft Kees toe. Er waren avonden waarbij hij slechts drie vleermuizen in drie uur tijd hoorde. Gelukkig zag je dan wel af en toe een steenmarter of een egel. Toch waren er ook avonden die alles goedmaakten, zoals die ene keer in Almere waar hij maar liefst 106 vleermuizen aan zijn kant van een gebouw telde! Zijn mede collega telde er bij de kraamverblijfplaats aan de andere kant zelfs 10 meer. “Dat is echt een spektakel,” vertelt Kees enthousiast.
Educatieve rol
Het veldwerk brengt je ook in contact met buurtbewoners. Vooral nieuwsgierige voorbijgangers die rond een uur of elf hun honden uitlaten. Kees legde graag uit wat hij in de straat aan het doen was. Zo raakte hij op een avond in gesprek met mensen die op een terras voor hun woning zaten. Zij vroegen zich af wat hij allemaal met zijn apparatuur kon horen. Kees legde uit dat hij alleen frequenties opvangt om vleermuizen te determineren. Wat op dat moment slechts als geruis klinkt, verandert wanneer er een vleermuis voorbij komt. Toen Kees even later terugkwam bij het stel, liet hij hen de opname van de zojuist waargenomen vleermuis horen. Na een korte uitleg zagen ze het nut van vleermuizen ook wel in—minder muggen zijn wel zo prettig als je op het terras zit!
Op de fiets in het donker
Kees beleefde ook avontuurlijke momenten, zoals tijdens een van zijn fietstochten in Brabant. Voor een onderzoek moest hij een paar kilometer door een pikdonker bos rijden, waar hij nauwelijks iets kon zien. Met zijn opnameapparatuur navigeerde hij over ruige, moeilijk begaanbare paden. Het mooie van zo’n onderzoek is dat je ook dassen, vossen en reeën tegenkomt.
Zeer positieve ervaring
Ondanks enkele frustraties, zoals het soms moeizame plannen, kijkt Kees terug op een zeer positieve ervaring. “Ik wil het volgend jaar weer doen,” zegt hij. “Het werk is goed bevallen en ik raad het iedereen aan, ook als je geen ervaring hebt in de ecologie!”